คำพิพากษาฎีกาที่ 1539-1545/2558

 

        ตามข้อตกลงเกี่ยวกับสภาพการจ้างที่ตกลงกันใหม่ กำหนดว่านายจ้างพิจารณาบอกเลิกจ้างในกรณีเมื่อผลงานของพนักงานไม่เป็นที่น่าพอใจหรือคะแนนปฏิบัติหน้าที่ต่ำ ให้ปฏิบัติตามหลักเกณฑ์ที่ในนายจ้างกำหนดไว้ โดยให้มีคณะกรรมการระหว่างผู้แทนนายจ้างและผู้แทนสหภาพแรงงานช่วยกันชี้แนะและให้คำแนะนำแก่พนักงาน ให้สามารถปรับปรุงแก้ไขข้อบกพร่องเพื่อให้ผลการปฏิบัติงานดีขึ้น และเมื่อลาป่วยเกิน 30 วัน ต่อปีปฏิทินโดยปฏิบัติตามหลักเกณฑ์ที่นายจ้างกำหนดไว้ ดังนั้นการที่นายจ้างเลิกจ้างลูกจ้าง ที่ 1    ที่ 5 และที่ 7 เพราะเหตุที่ลูกจ้างดังกล่าวมีผลงานไม่เป็นที่น่าพอใจและได้รับคะแนนปฏิบัติหน้าที่ในระดับต่ำมาเป็นเวลาถึง 3 ปี อันเป็นการเลิกจ้างเพราะเหตุที่ระบุไว้ในข้อตกลงเกี่ยวกับสภาพการจ้างที่มีเหตุผลอันสมควรเพียงพอ ส่วนลูกจ้างที่ 2 ที่ 4 และที่ 6 ลาป่วยเกิน 30 วันต่อปีปฏิทิน โดยไม่ปรากฏว่าการลาป่วยของลูกจ้างดังกล่าวเป็นการเจ็บป่วยเรื้อรังหรือประสบอุบัติเหตุต้องเข้ารับการรักษาอย่างต่อเนื่องในโรงพยาบาลแต่ประการใด การเลิกจ้างลูกจ้างที่ 2 ที่ 4 และที่ 6 เพราะเหตุที่ลูกจ้างดังกล่าวลาป่วยเกิน 30 วัน ต่อปี จึงเป็นการเลิกจ้างตามที่ระบุไว้ในข้อตกลงเกี่ยวกับสภาพการจ้าง เป็นการเลิกจ้างที่มีเหตุผลเพียงพอเช่นกัน มิใช่เป็นการเลิกจ้างที่ ไม่เป็นธรรม

บทความอื่นๆ ในหมวดเดียวกัน

 คำพิพากษาฎีกาที่ 1539-1545/2558

คำพิพากษาฎีกาที่ 1539-1545/2558

เลิกจ้างเพราะผลการปฏิบัติงานไม่เป็นที่น่าพอใจ เป็นการเลิกจ้างที่ไม่เป็นธรรมหรือไม่...

อ่านต่อ »

 คำพิพากษาฎีกาที่ 1412/2559

คำพิพากษาฎีกาที่ 1412/2559

เอื้อประโยชน์แก่ผู้รับจ้างรายหนึ่งให้ได้เปรียบผู้รับจ้างอีกรายหนึ่งเป็นการกระทำที่ไม่สมควรแก่การปฏิบัติหน้าที่ใช่ไหม...

อ่านต่อ »