อธิบดีฯ วินิจฉัยว่า คดีระหว่างโจทก์กับจำเลยที่ ๑ ตามหนังสือสัญญาจ้างเหมาขนส่งยานยนต์ จำเลยที่ ๑ ผู้รับจ้างเหมารับทำการขนส่งรถยนต์ของโจทก์ผู้รับเหมาจากโรงงานจัหวัดสมุทรปราการไปยังจังหวัดนนทบุรี โดยไม่ปรากฏว่าโจทก์มีอำนาจบังคับบัญชาสั่งการและควบคุมการทำงานของจำเลยที่ ๑ รวมทั้งจำเลยที่ ๑ ไม่มีวันเวลาทำงานปกติ เช่นลูกจ้างทั่ว ๆ ไป การคิดค่าจ้างคิดคำนวณเป็นรายเที่ยวในวันที่ทำงานสำเร็จอันมีลักษณะเป็นการเหมาจ่าย โดยคำนึงผลสำเร็จของงานเป็นสำคัญ นิติสัมพันธ์ระหว่างโจทก์กับจำเลยที่ ๑ ไม่มีลัษณะเป็นสัญญาจ้างแรงงาน จึงไม่ใช่คดีแรงงาน  

คดีระหว่างโจทก์กับจำเลยที่ ๑ และ ๓ นั้น โจทก์ฟ้องให้รับผิดในฐานะผู้ค้ำประกันการทำงานของจำเลยที่ ๑ เมื่อนิติสัมพันธ์ระหว่างโจทก์กับจำเลยที่ ๑ ไม่มีลักษณะเป็นสัญาจ้างแรงงาน คดีระหว่างโจทก์กับจำเลยที่ ๒ และที่ ๓ จึงไม่ใช่คดีแรงงานด้วย